اين پل در فاصله دو كيلومتري جنوب شرقي خوي و بر روي يكي از شاخه هاي رودخانه " قطور" در زمان "احمد خان دنبلي" – يكي از بزرگان خوي بين سال هاي 1170 الي1200 هـ.ق – ساخته شده است. جهت پل شمالي- جنوبي است.
طول پل پنجاه متر و عرض و ارتفاع آن هر يك هفت متر است.
اين پل هفت دهانه بزرگ و هفت دهانه كوچك در بالاي پايه ها و شش پايه سنگي دارد. ارتفاع پايه هاي سنگي از كف پل، دو متر است. فاصله بين پايه هاي سنگي را با طاق هاي جناقي متناسب و مستحكمي برپا داشته اند. پايه هاي پل در هر دو جهت مخالف و موافق آب رودخانه، آب شكن هاي مثلثي به اندازه دو متر دارند.
تمامي اين چشمه طاق ها به وسيله طاق هاي جناقي و با آجر و ملاط گچ و قسمت هاي وسط طاق نيز با سنگ و ملاط گچ پوشش داده شده است. بعد از اتمام كار طاق زني، ديواره هاي طرفين پل خاتون را با آجر تا ارتفاع مورد نظر بالا برده و ميان اين ديواره را با ملاط و مصالح آجر و سنگ پر كرده اند.
سطح گذر پل به علت بزرگ تر بودن طاق مياني پل از ساير طاق ها و به علت متقارق بودن طاق هاي بزرگ داراي شيب ملايم به دو طرف شمال و جنوب است.
مصالح اصلي بنا سنگ هاي تراشيده سفيد رنگ نامنظم و سنگ هاي تراشيده منظم، قلوه سنگ، سنگ لاشه و آجرهايي به ابعاد25×25×5 و 18×18×5 و ملاط آهك و گچ و ساروج است