در سمت راست جاده قديم مشهد – تهران بنايي مشاهده مي شود كه به مدفن امامزاده سيد رضا و امامزاده سيد علي اكبر از نوادگان امام موسي كاظم(عليهم السّلام) مشهور است. اين امامزاده در سيصد قدمي كاروانسراي شاه عباسي در حياط وسيعي قرار دارد  كه داراي قبور بسياري است.

نماي قديمي امام زاده شامل حرم ، گنبد و دو ايوان غربي و شمالي بوده كه متصل به بقعه بوده است. نماي خارجي آن كه تقريباً به شكل مكعب مستطيل بوده با گچ سفيد شده بود و در سمت جنوبي آن راه پله هاي پشت بام امام زاده قرار داشت. در سمت شرقي آن دري كوچك وجود داشت كه حرم را از ضلع شرقي به حياط متصل مي كرد. حرم به صورت پنج اتاق تو در تو بود و گنبدي بدون بدون فيل پوش و تاق نما داشت. در وسط تاق مياني و زير گنبد قبر گچي متعلق به حضرت سيد رضا (ع) قرار داشت كه روي آن ضريح چوبين و مشبكي وجود داشت. در اتاق جنوبي و به فاصله كم از ديوار قبر ديگري متعلق به سيد علي اكبر (ع) به چشم مي خورد كه شامل ضريح مشبك به رنگ سبز و كوچك تر از ضريح سيد رضا بود.

اعتماد السلطنه در هنگام سفر خود به لاسجرد اين بقعه متبركه را ديده و درباره  آن نوشته است:

« در سمت شرقي دژ بزرگ لاسگرد و به فاصله سيصد قدم، بقعه اي است كه گويند سيد رضا و سيد علي اكبر از اولاد حضرت امام موسي كاظم (عليهم السّلام) در اين جا مدفون است. »

گفتني است كه اعتماد السلطنه از شخصيت ها، تاريخ نگاران و سيّاحان دوره قاجار بوده است.

شجره نامه امامزاده و آغاز طرح توسعه و بازسازي آن :

بعد از گذشت سالها از بناي بارگاه مقدس امامزادگان سيد رضا و سيد علي اكبر(عليهماالسّلام) و به منظور طرح و توسعه و بازسازي آن و رفاه حال زائران و مسافران محترم و همچنين طرح جامع مجتمع سياحتي، زيارتي، تفريحي و زائر سرا، در سال 1375 هيئت امناي اين آستان مقدس تشكيل شد و طي نامه شماره 14/ه / 24/11/75  شرح حال شجره نامه امامزادگان  را از آستان قدس رضوي درخواست كرد كه به دنبال آن، كتابخانه و مركز كل اسناد آستان قدس رضوي در نامه شماره 8772/260 / 26/12/75 بر اساس منابع معتبر از كتب رجال و انساب و منابع امامزاده شناسي، تحقيقات خود را به شرح ذيل اعلام كردند:

« امامزاده سيد رضا بن سيد رحيم بن حسين بن علي بن سيد محمد ... بن امام موسي بن جعفر (عليهم السّلام) و امامزاده سيد علي اكبر بن سيد مرتضي بن علي بن سيد محمد ... بن امام موسي بن جعفر (عليهم السّلام) از نوادگان امام موسي بن جعفر و در روستاي لاسجرد سمنان (لاسگرد قديم) مدفون و داراي حرم ، ايوان و ضريح چوبي مي باشند. »

و در شرح ماجرا اعلام كردند كه:

« بر اساس اسناد و مدارك موجود، جنگي بين حكّام وقت منطقه، معروف به محمّد و سياه گوش كه با هم متحد شده بودند از يك سو و امامزادگان سيد رضا و سيد علي اكبر از سوي ديگر در مي گيرد و امامزادگان را در همين منطقه (لاسجرد فعلي) به شهادت مي رسانند كه تا كنون بارگاه مقدسشان قبله حاجات و زيارتگاه عموم مومنين و مسافرين مي باشد. »

اميد كه اين مجتمع با مساعدت و همكاري خيّرين و همت و تلاش دوستداران اهلبيت (عليهما السّلام) و با استفاده از امكانات ايجاد شده در لاسجرد در آينده اي نزديك يك مجتمع بزرگ زيارتي، سياحتي و تفريحي شود كه از سال 1375 تا به حال پيشرفت چشم گيري در طرح و توسعه آن به عمل آمده است كه ضريح زينت شده با طلا و نقره ، حسينيه شهدا و همچنين پروژه بزرگ سرويس بهداشتي از كارهاي انجام شده تا به حال است.

نكته در خور توجه اين است كه همه امور مربوط به عمران و آبادي لاسجرد و فعاليتهاي مختلف در اين روستا ، به همت برادران پر تلاش بسيجي صورت گرفته كه اميدواريم در ادامه نيز با تلاش شبانه روزي اين عزيزان ، شاهد رشد و شكوفايي و آبادي هر چه بيشتر اين محيط زيبا و صميمي باشيم ؛ جايي كه 31 شهيد گلگون كفن را تقديم انقلاب كرده است تا ان شاءالله مورد عنايت حضرت ولي عصر (عليهم السّلام) قرار گيرد و از باقيات الصالحات محسوب شود.

براي آنان از خداي سبحان توفيق و سلامت آرزومنديم

اين آرامگاه در جنوب شهر بجنورد واقع است. اين امامزاده را برادر امام رضا(ع) مي‌دانند و در محل به نام «معصوم‌زاده» معروف است. اين بنا، در سال ۱۳۴۵ خورشيدي، به طور كامل بازسازي شده‌است

هنگامي كه وارد اين بنا شديم با آرامگاهي روبرو گشتيم كه واقع در حياطي بزرگ بود كه سنگ فرش شده بود .جنس اين بنا از كاه گل بود در ابتداي ورود با دري روبرو شديم كه بارگاه اصلي با آن در حدود ۴ يا ۵ متر فاصله داشت آن گاه با پمودن ۳ پله كاه گلي وارد آرامگاه شديم كه مغبره بدون هيچ حفاظي و حصاري در وسط فضايي به اندازهٔ ۱۲ متر و شايد بيشتر قرار داشت ، صاحب اين امامزاده ( زيد ابوالحسن ) از دانشمندان قرن هشتم است و نويسندهٔ كتاب « حسن الكبارفي معرفه ائمه الاطهار » كه از اين كتاب سه نسخه بيشتر در ايران وجود ندارد و مقدمه آن توسط استاد سعيد وزيري نوشته شده‌است .

بناي امامزاده زلان نزديك روستاي نرجه در 6 كيلومتري تاكستان و يك كيلومتري جاده تاكستان – همدان (سمت چپ جاده) قرار ‏دارد . بناي اين امامزاده چهار گوشه دارد كه گوشه هاي آن از خارج به صورت هلال درآمده اند و چنان مي نمايد كه در چهار ‏جانب بنا چهار ديوار هلالي ساخته اند . گنبد بنا با گردني گرد در وسط يك چهار ضلعي استوار شده و در ارتفاع 04/8 متري ان ‏دورتادور يك رج آجر به شيوه دندانه دندانه چيده شده است . از اين رج به بالا پوشش اصلي گنبد به گونه اي انجام شده كه ‏گنبد شكل خاصي مانند گنبد (بقعه پير ) در تاكستان پيدا كرده است . در دو سوي در ورودي با فاصله يك متر از هر طرف دو ‏ديوار ساخته شده است كه نماي آنها به صورت دو جرز به عرض تقريبي نيم متر ديده مي شود . بالاي جرزهاي دوگانه به ‏صورت هلالي درآمده و كمي از سطح سقف بالاتر رفته است . در بالاي در ورودي سردري به شكل يك مهتابي كار گذاشته شده ‏است . در وسط دو ديوار امامزاده محل دو پنجره مستطيل شكل به چشم مي خورد كه بغل درگاه آنها يك قطعه سنگ مرمر ‏سفيد است . اين دو پنجره بعدها مسدود گرديده اند . در داخل بناي امامزاده دو قبر قرار دارد كه آنها را منسوب به شاهزاده ‏اسحاق و شاهزاده ابراهيم – برادران حضرت رضا (ع) – مي دانند . در داخل اين امامزاده هيچ گونه نوشته و كتيبه اي وجود ‏ندارد ولي آنچه جالب است نحوه ساختمان بخش پايين و شيوه گنبدسازي آن است كه در نوع خود از طرح هاي جالب توجه در ‏منطقه قزوين به شمار مي رود . ‏

آدرس :‏ 6 كيلومتري تاكستان و يك كيلومتري جاده تاكستان – همدان

اين بقعه در يازده كيلومتري جنوب شهر ساري ، در انتهاي روستاي پهنه كلا شمالي و بر روي تپه اي مشرف بر روستا با چشم انداز فوق العاده زيبا ، واقع شده است . ساختمان بنا جديد ساز و در دوطبقه ساخته شده است و اسكلت آن از بتن آرمه ميباشد . نقشه بنا مستطيل شك و به ابعاد 25×11 متر كه در ضلع شمالي و شرقي آن به ترتيب چهار و دو پنجره ساخته شده است . طبقه همكف از سنگ تراورتن و ستونهاي بتني با سنگ خارا اجرا شده است . گنبدي مرتفع به شكل شلجمي به قطر ده و ارتفاع نه متر از جحنس آلومينيوم زردرنگ بر بالاي بقعه نصب شده كه ابهت خاصي به بقعه داده است . صندوق چوبي امامزاده ساده و جديد ساز و مربوط به دهه هاي اخير است . ضريح مطلا بقعه در حال ساخت ميباشد.

قم يكي از استان‌هايي بوده كه از نعمت امامزاده‌هاي فراوان بهره‌مند است و امامزاده زكريا(ع) يكي از امامزادگان مدفون در قم محسوب مي‌شود.
نسب شريف امامزاده سيدزكريا(ع) مدفون در روستاي عيسي‌آباد شهرستان قم با 9 واسطه به امام جعفر صادق(ع) منتهي مي‌شود.
وي سيدي جليل‌القدر، عظيم‌الشان و بزرگوار بود و ابوالحسن علي بن ابي القاسم بيهقي در كتاب انساب از وي به عنوان سيد زكريا القمي ياد مي‌كند و مي‌نويسد: او فرزندي به نام شرف داشته كه در بيهق ساكن بوده و به طور ظاهري در روستاي مزده شهرستان ساري مدفون است.
سيد زكريا در قم رشد و نمو پيدا كرد و به مراحل كمال رسيد و از بزرگان ديني شهر شد و فرزند او پس از وفات پدر به بيهق مهاجرت و در آنجا اقامت كرد.
در منابع موجود ذكري از همسر و تاريخ وفات اين سيد جليل‌القدر به ثبت نرسيده است اما با وجود واسطه‌ها در نسب شريف او مي‌توان احتمال داد كه وي در ثلث اول قرن پنجم هجري وفات پيدا كرده است.
آرامگاه او يكي از مزارهاي باشكوه استان قم است كه از نظر معماري و موقعيت جغرافيايي يكي از جاذبه‌هاي توريستي به شمار مي‌آيد

نسب ايشان به امام موسى كاظم (ع) مى رسد. مقبره اين امامزاده در جنوب  و در مدخل ورودي روستاي ميراش قرار دارد. مسجد روستاي ميراش در جوار صحن امامزاده قرار گرفته و گورستان روستا با حصاري كه به دور آن كشيده شده است با مساحتي در حدود ۴۰۰۰ متر مربع بصورت حياط امامزاده و مسجد در آمده  و درختان بلند داخل اين حياط محيط بسيار مناسبي را براي استراحت فراهم مي آورد .اين بقعه سابقا داراى ضريح چوبى و داراي ارزش تاريخى بود ولي هم اكنون يك ضريح مطلا بر روي آن قرار گرفته است. گنبد آن مطابق معمارى محلى رك (مخروطي)و فاقد گلدسته است .اين بقعه جزو آثار تاريخى به شمار مى آيد و مربوط به هفتم يا هشتم هجرى است.

امام زاده داوود يكي از مشهورترين امام زاده هاي اطراف تهران است كه در كوهستان هاي شمال غربي تهران واقع شده است. اين بنا در 15 كيلومتري فرحزاد قرار داشته و از لحاظ جغرافيايي منطقه اي سردسير است. بيشتر شهرت امام زاده داوود به خاطر مسير منتهي به امام زاده است كه از ميان دره هاي زيبا و سرسبز مي گذرد و در تمام فصول، به خصوص در ايام خنك سال مسافران و گردشگران بسياري از اين مناظر ديدن مي كنند. در فصول سرد سال؛ برف بسيار سنگيني در اين منطقه مي بارد كه تقريبا امكان زيارت از اين مسير را ناممكن مي سازد. علاوه بر برف عميق، وجود دره هاي خطرناك و بهمن گير، خود عاملي براي جلوگيري از تردد زمستانه در اين منطقه است. وجود حيوانات وحشي نيز به دليل متروك بودن جاده كمي خطرناك به نظر مي رسد. نسب امام زاده داوود با پنج پشت به امام زين العابدين (ع) مي رسد. اين بقعه براي اولين بار در زمان صفويه بنا شد و آنچه در حال حاضر به جاي مانده حرم هشت ضلعي كنوني به طول شرقي غربي 6 متر و عرض تقريبي 5 متر با سرداب زير آن است. مسير اصلي اين امام زاده در گذشته نه چندان دور، همين مسير فرحزاد بوده كه اكنون به واسطه احداث جاده آسفته مناسب كمي از رونق افتاده است. مسير آسفالته جديد از طريق كن و روستاي سولقان به امام زاده داوود منتهي مي شود. اين مسير اندكي طولاني تر بوده ولي در هر حال در صورتي كه تنها قصد زيلرت امام زاده را داريد؛ مناسب تر است.در مسير فرح زاد به امام زاده داوود؛ تا همين 1-2 سال گذشته؛ تنها چند قهوه خانه كوچك وجود داشت و حاشيه رودخانه تماما در اختيار گردشگران بود. اما در حال حاضر قسمت هاي زيادي از حاشيه رودخانه و كوه پايه هاي اطراف به تسخير برخي افراد درآمده؛ به عقيده آنوبانيني در صورتي كه به همين منوال پيش برود تا 1-2 سال آينده هيچ كجا از مسير فرح زاد قابل استفاده براي مسافران و زائرين نخواهد بود.امام زاده داوود اكنون همانند بسياري ديگر از نقاط زيارتي، از حالت صرف زيارتي بودن خارج شده و جذابيت هاي گردشگري هم به آن افزوده شده است. در ايامي كه هوا مناسب است؛ محلي كاملا مناسب براي يك استراحت يك يا دو روزه به حساب مي آيد. در ايام تعطيل و به خصوص شبهاي جمعه؛ امام زاده بسيار شلوغ مي شود؛ به نحوي كه به فاصله چند كيلومتر مانده به امام زاده، در جاده اصلي امكان تردد وجود ندارد و حتي برخي اوقات پياده طي كردن راه هم مشكل است. در صورتي كه قصد توقف شبانه در امام زاده را داريد، مي توانيد از منازل كرايه اي اهالي استفاده كنيد و يا در فضاي پشتي چادر بزنيد.

بارگاه امامزاده حسن، نزديك كاخ سليمانيه كرج واقع شده است. گنبد و بارگاه امامزاده حسن درمحوطه نسبتا كوچكي قراردارد وبرخلاف امامزاده طاهر و امامزاده محمد ، تدفيني درآن صورت نمي گيرد. تاسيسات و ابنيه امامزاده حسن و توسط اداره اوقاف كاملا نوسازشده كه اين ساخت و سازها هنوزهم ادامه دارد. درسفرنامه هاي جهانگردان دوره صفوي و قاجاري كه درمورد كاروانسراي شاه عباسي و كاخ سليمانيه مطالبي نوشته اند، وجود امامزاده حسن درجوار اين بناها رانيزذكركرده اند. مدير اين مجموعه ، امامزاده حسن را ازنوادگان امام موسي كاظم(ع) مي داند ولي ازتاريخ دفن ويا ساخت آرامگاه ، اطلاع قابل ذكري ندارد

امامزاده اسماعيل چيذر از پسران امام هفتم شيعيان موسي كاظم است. آرامگاه او در تهران و در شمال بزرگراه آيت الله صدر و جنوب چيذر واقع شده و از خيابان پاشاظهري نيز به آن دسترسي هست. ضريح امامزاده به تازگي تعويض و ضريح زيبايي جايگزين ضريح چوبي پيشين شده‌است و مساحت بنا همراه حياط ۱۲۰ متر مربع است. بنا بدون گنبد و از نظر معماري، سنتي است. در ضمن حسينيه‌اي هم در آن واقع است. اتاق امامزاده كوچك و ساده‌است و كاشي كاري آن متعلق به عهد ناصري است كه آثاري از آن هنوز باقي مانده‌است. اين امامزاده هم اكنون در حال گسترش و بازسازي مي‌باشد. او فرزند ذكريا ابن موسي ابن الكاظم ميباشد.او جوان 19 ساله‌اي بوده است كه در حوالي تجريش زخمي و در دهي بنام شيذر(چيذر فعلي)و در كنار درخت چناري سر بريده شده است.