مدرسه دارالشفاء كه متصل به مدرسه فيضيه است ، دراوايل دوره قاجاريه تأسيس شد . اين مدرسه ابتدا به نام مدرسه فتحعلي شاه خوانده مي شد تا آن كه در سال 1307 هـ . ق كامران ميرزاي قاجار سر در آن را تجديد كرد وحجره هاي آن را به دست تعمير سپرد . از آن زمان اين مدرسه دارالشفاء نام گرفته است . اين مدرسه  به علت فرسودگي زياد بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به كلي تخريب و تجديد بنا شد . اين مكان دويست حجره و يك سالن نمايش مجهز براي بر گزاري گردهمايي دارد.

روستاي نويس (Nevis) يكي از روستاهاي تاريخي قم است كه در فاصله 200 كيلومتري از تهران و 88كيلومتري قم قرار دارد و براي رسيدن به آن كافيست راهي جاده ساوه- سلفچكان شويد و بعد از كيلومتر 25 جاده، از يك مسير فرعي به سمت غرب حركت كنيد. اين جاده از روستاهاي آغلك، بنابر و قاهان مي گذرد و شما را به نويس مي‌رساند و اگر باز هم آن را ادامه دهيد، از روستاهاي كاسوا و انجيله عبور مي كند.

نويس از شمال به ساوه و تفرش، از جنوب به محلات و اراك، از غرب به آشتيان و از شرق به قم محدود مي شود و سرراست تر اگر بخواهيد بايد بگوييم كه بعد از ورود به شهر ساوه و عبور از ميدان انار مي توانيد به طرف جاده اراك حركت كنيد و بعد از پشت سر گذاشتن كارخانه چرم، اولين فرعي سمت راست را به پيش بگيريد. 2كيلومتر جلوتر، روستاهاي خوش آب و هوايي مقابلتان به صف مي شوند كه توقف در هر كدام مي تواند تجربه هاي جالبي را از روستاگردي در يك منطقه نيمه كويري برايتان رقم بزند. نويس قديمي ترين اين روستاهاست و البته يكي از زيباترين روستاهاي اين منطقه كه به دليل منابع آبي كافي، خاك مرغوب و حاصلخيز و آب و هواي مناسب رونق چشمگيري دارد.

مردم روستاي نويس، اگر كارگر و دامدار نباشند، از راه كشاورزي امرار معاش مي‌كنند و در غير اين صورت، در معدن سنگ مرمري مشغول به كار هستند كه در جنوب غرب روستا قرار دارد.

در ابتداي روستاي نويس، جاده به 2قسمت تقسيم مي شود؛ يكي مستقيم به طرف بالا مي رود و شما را به محلي به نام قتلگاه يا گلزار شهدا مي رساند و جاده ديگر به روستا راه دارد.

در لحظه ورود به روستا، چشمتان به آرامگاه «بي بي شريفه خاتون » خواهد افتاد كه به گفته محلي هاي منطقه، دختر امام موسي بن جعفر و خواهر امام رضا (ع) است. در قسمت پايين اين آرامگاه نهر آبي جاري است و مقابل اين نهر، گورستان روستائيان قرار گرفته است. اين درست همان جايي است كه مردم روستا سال نويشان را تحويل مي كنند و مراسم سنتي و اعياد را در آن جشن مي گيرند. محله قتلگاه هم جايي است كه در آن تعزيه روز عاشورا برگزار مي شود.

اگر گذارتان به روستاي نويس افتاد، مي توانيد سري هم به آتشكده باستاني اين روستا بزنيد كه از دوران ساسانيان باقي مانده است. اين آتشكده كه به «چهار طاقي» معروف است، در دشتي به نام برزه قرار گرفته و 4ستون و سقف آن از سنگ و گل ساخته شده است.

اين روزها اگر سري به نويس بزنيد، احتمالا با آب و هواي خنك و كوهستاني اي مواجه مي شويد كه تحمل كردنش چندان راحت نيست. با اين حال، اين روستا بهترين گزينه ييلاقي براي تابستان به شمار مي رود كه با آب و هواي خنك و مزارع پربارش مي تواند ميزباني خوبي از شما به عمل آورد. به خصوص كه سه رودخانه دران و دوريه و خامه هم در اين روستا جريان دارند و فرصت خوبي براي يك آب تني تابستاني به شما مي دهند. اين در حالي است كه در اين روستا 15 رشته قنات وجود دارد كه طول هر رشته بين 200 تا 500 متر متفاوت است.

نام روستاي نويس در كتاب هاي قرن چهارم هجري «نوند» ثبت شده و در كتابهاي قرن هشتم هجري به نوذر و نويز تغيير يافته است. اين تغيير آنقدر ادامه داشته تا اينكه امروزي هاي اين روستا، نام منطقه را «نويس » تلفظ مي كنند.